La loko estis trovejo de fero. La unua mencio pri la setlejo devenis el 1229. La kampoj longe apartenis al ekleziejo. Ekde la 17-a jarcento la loĝantoj precipe okupiĝis pri farado de argilak potoj. En 1910 loĝis en Csáva 1395 da homoj, aŭstroj en majoritato, hungaroj en minoritato. Ĝis 1920 Csáva apartenis al Hungario, al Sopron (reĝa departemento), al distrikto de Felsőpulya, poste al Aŭstrio (dume inter 1938-1945 al Germanio).