Walter Jens

Walter Jens
Persona informo
Walter Jens
Naskiĝo	8-an de marto 1923 (1923-03-08) en Hamburgo
Morto	9-an de junio 2013 (2013-06-09) (90-jaraĝa) en Tübingen
Tombo	Stadtfriedhof Tübingen vd
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Alma mater	Universitato de Tubingeno Hamburga universitato Universitato Alberto Ludoviko de Frajburgo Gelehrtenschule des Johanneums (en) vd
Partio	Nacisocialisma Germana Laborista Partio vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Inge Jens (1951–2013) vd
Infanoj	Tilman Jens (en) vd
Profesio
Okupo	retorikisto filologo dramaturgo kritikisto germanisto literatursciencisto universitata instruisto literaturhistoriisto scenaristo literaturkritikisto verkisto tradukisto libretisto vd
Aktiva en	Freiburg • Hamburgo • Tübingen vd
Honorigoj Honorigoj (2003)  Granda Meritkruco kun Stelo de la Federacia Respubliko Germanio (1998)  Medalo Ernst Reuter (1992)  Aŭstra insigno de honoro por scienco kaj arto (1988)  Premio Theodor Heuss (1984)  Medaille für Kunst und Wissenschaft (Hamburg) (en) (1981)  Heinrich Heine Prize (en)  honorary doctor of the University of Augsburg (en) vd
Membrecoj Membrecoj Lejbnic-Societo de Sciencoj ĉe Berlino Akademie der Künste Germana Akademio por Lingvo kaj Poezio Reĝa Literatura, Historia, kaj Antikvaĵa Akademio de Svedio vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Walter JENS [valte jens] (naskiĝis la 8-an de marto 1923 en Hamburgo, mortis la 9-an de junio 2013 en Tubingeno) estis germana verkisto, literaturkritikisto, tradukisto kaj publicisto.

Studinte germanistikon kaj klasikan filologion li post la Dua mondmilito komencis verki. Ekde 1950 li apartenis al la komunumo Gruppe 47, en 1956 li fariĝis profesoro pri klasika filologio en Tübingen (Universitato de Tubingeno) kaj de 1963 ĝis 1988 li en la sama universitato okupis profesoran postenon pri retoriko. De 1976 ĝis 1982 li estis la prezidento de la germana PEN-Centro.

La verkaro de Walter Jens konsistas el rakontoj kaj romanoj, dramoj por teatro, radio kaj televido, literatursciencaj traktatoj kaj eseoj.

Listo de verkoj

• Nein. Die Welt der Angeklagten (romano, 1950)
• Der Blinde (rakonto, 1951)
• Der Mann, der nicht alt werden wollte (romano, 1955)
• Das Testament des Odysseus (rakonto, 1957)
• Statt einer Literaturgeschichte (eseo, 1957)
• Herr Meister. Dialog über einen Roman (romano, 1963)
• Die rote Rosa (televidodramo, 1966)
• Der tödliche Schlag (televidodramo, 1974)
• Der Untergang (teatraĵo, 1983)
• Die Friedensfrau (teatroĵo, 1986)
• Der gelehrte Dichter (membiografio, 1991)

En Esperanto aperis

• Dimanĉe, je la tria / trad. Ferenc Szilágyi