Prudente de Morais

Postenoj
Postenoj	Prezidanto de Brazilo (1894–1898); São Paulo senator (en) (1894–1894); President of the Federal Senate of Brazil (en) (1891–1894); São Paulo senator (en) (1891–1893); São Paulo senator (en) (1890–1891); provincial deputy of São Paulo (en) (1881–1882); provincial deputy of São Paulo (en) (1878–1879); provincial deputy of São Paulo (en) (1868–1869) vd

**Prudente José de MORAIS e BARROS**
Prudente José de MORAIS e BARROS
	Prudente de Morais
Persona informo
	Prudente José de Moraes Barros
Naskiĝo	4-a de oktobro 1841; en Itu
Morto	3-a de decembro 1902; en Piracicaba
Lingvoj	portugala vd
Ŝtataneco	Brazilo vd
Alma mater	Law School, University of São Paulo (en) ; Universitato de San-Paŭlo vd
Partio	PRP
Subskribo
Familio
Patro	José Marcelino de Barros (en) vd
Patrino	Catarina Maria de Moraes (en) vd
Profesio
Okupo	Advokato
Postenoj
Postenoj	Prezidanto de Brazilo (1894–1898); São Paulo senator (en) (1894–1894); President of the Federal Senate of Brazil (en) (1891–1894); São Paulo senator (en) (1891–1893); São Paulo senator (en) (1890–1891); provincial deputy of São Paulo (en) (1881–1882); provincial deputy of São Paulo (en) (1878–1879); provincial deputy of São Paulo (en) (1868–1869) vd
3-a Prezidanto de Brazilo
Dum	15-a de novembro 1894 – 15-a de novembro 1898
Vicprezidento	Manuel Vitorino
Antaŭulo	Floriano Peixoto
Sekvanto	Manuel Ferraz de Campos Sales
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Prudente José de MORAIS e BARROS /pru'dentj ĵo'se djmo'rajzi 'baRŭz/ (naskiĝis la 4-an de oktobro 1841, en Itu, kaj mortis la 3-an de decembro 1902, en Piracicaba) estis la 3-a prezidento de Brazila Respubliko,

En 1889 li estis provizora prezidanto de San-Paŭlo, en 1890 iĝis senatano. Elektita prezidento en 1894, posedis la prezidantecon en la 15-a de novembro de tiu jaro.^[1]

En la komenco de sia prezidanteco li venkis la Porfederacian Revolucion, sed poste devis kontraŭbatali la Internan Militon de Canudos.

Li estis grave malsana kaj en la 5-a de novembro 1897 suferis atencon, al kiu li senvunde postvivis. Post la fino de sia prezidanteco li iris al Piracicaba, kie li mortis pro tuberkulozo en 1902.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

BARRETO, Amaral Antônio, Prudente de Moraes: uma Vida Marcada, Editora I. H. G. S. P., 1971.
KOIFMAN, Fábio, Organizador - Presidentes do Brasil, Editora Rio, 2001.
PAULA, Assis José Eugênio, Prudente de Moraes: Sua Vida e Sua Obra, Editora Gr Sangirard, 1976.
ROMANINI, Mauricio Guindani, Prudente de Moraes: o precursor da propaganda política no Brasil – Sua trajetória até a presidência da República em 1894, Dissertação (Mestrado em Comunicação Social),Universidade Metodista de São Paulo, São Bernardo do Campo, 2002.
SILVA, Gastão Pereira da, Prudente de Moraes - o Pacificador, Editora Zélio Valverde, 1946.
SILVA, Hélio, Prudente de Morais - 3º presidente do Brasil, Editora Três, 1983.
SILVEIRA, Peixoto, A Tormenta Que Prudente de Moraes Venceu!, Editora Imesp, 1990.