Saltu al enhavo

László Szenczei

El Vikipedio, la libera enciklopedio
László Szenczei
Persona informo
Naskiĝo 1-an de julio 1909 (1909-07-01)
en Alba Iulia
Morto 30-an de septembro 1980 (1980-09-30) (71-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét, 7/8-1-565 Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj rumanabulgarahungara vd
Ŝtataneco Rumanio
Hungario Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater "King Ferdinand I" University (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo ĵurnalisto
literaturkritikisto
Literatura tradukisto
verkisto
filozofo Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Hungara literaturo Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

SZENCZEI László (sencei) estis rumanuja hungara verkisto, kritikisto, tradukisto naskita en Gyulafehérvár la 1-an de julio 1909 kaj mortinta en Budapeŝto la 30-an de septembro 1980.

Biografio[redakti | redakti fonton]

László Szenczei pristudis juron en Kluĵo kaj Budapeŝto. Ĝis 1940 li estis literatura rubrikgvidanto de Brassói Lapok, post 1941 en Budapeŝto kunlaboranto de Revue Danubienne, pli poste de Új Magyarország. De 1957 li estis rubrikgvidanto de mondliteratura revuo Nagyvilág. Li publikis de 1933 en Erdélyi Helikon, Korunk, Pásztortűz kaj Magyarok. Li tradukis el literaturoj rumana kaj bulgara.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Székely apokalypsis (rakontoj, Kolozsvár, 1935);
  • A halál és tanítványa (romano pri vivo de János Apáczai Csere, (Bp., 1943);
  • Az erdélyi magyarság harca (Bp., 1946);
  • A magyar-román kérdés (historia kaj politika studo, Bp., 1946);
  • Ócskavas (kvin groteska teatraĵo, Bp., 1976);
  • Nem mindenki jut el Floridába (dramo, Bp., 1980).

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Károly Koós: Erdélyi Helikon (1940);
  • Arató András: Magyar Csillag (1943);
  • Odor László: Egymásra vagyunk utalva (Műfordítók műhelyében, Élet és Irod., 1975. 27. sz.);
  • Bikácsy Gergely: A hetvenéves Sz. L. köszöntése (Élet és Irod., 1979. 27. sz.);
  • Csaba Gy. Kiss: Sz. L. halálára (Nagyvilág, 1980. 12. sz.);
  • János Szávai: Sz. L. (Élet és Irod., 1980. 40. sz.);
  • Dávid Gyula: Sz. L. (Utunk, 1980. 41. sz.);
  • Szász János: Sz. L. (A Hét, 1980. 42. sz.).

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

  • Pli plena bibliografio [1]