Germana Ruĝa Kruco

Premioj
	DZI Seal-of-Approval (en) ; vd

Germana Ruĝa Kruco
	Deutsches Rotes Kreuz
nacia societo de Ruĝa Kruco aŭ Ruĝa Krescento ; charitable corporation (en) ; organizaĵo por helpado ; officially recognised youth welfare service (en) ; ombrelorganizaĵo
Komenco	25-a de januaro 1921 vd
Antaŭe	GDR Red Cross vd
Lando(j)	Germanio vd
Sidejo	Berlino
Situo	Germanio
Agareo	Humanitara helpo ; • promotion of welfare
Ĉefestro(j)	Gerda Hasselfeldt (2017–); Rudolf Seiters (2003–2017); Knut Ipsen (en) (1994–2003); Botho Prinz zu Sayn-Wittgenstein-Hohenstein (1982–1994); Walter Bargatzky (en) (1967–1982); Hans Ritter von Lex (en) (1961–1967); Heinrich Weitz (1952–1961); Otto Gessler (en) (1950–1952); Rudolf Nadolny (en) (1945–1945); Ernst-Robert Grawitz (en) (1936–1945); Karlo Eduardo (Saksio-Koburgo kaj Gotao) (1933–1945); Joachim Winterfeldt (en) (1921–1933) vd
Membro de	Iniciato Travidebla Civila Socio (2017, 2017–); Federal Working Group First Aid (en) (1988–); Society for law and politics in the healthcare sector (en) ; German Committee for Disaster Reduction (en) ; Association for the Promotion of Fire Protection in Germany (en) ; Centre for Humanitarian Action (en) ; German Association for Public and Private Welfare (en) ; Deutsche Krankenhausgesellschaft (en) ; Deutsche Hauptstelle für Suchtfragen (en) ; Federal Association for the Promotion of Swimming Education (en) ; Forum Menschenrechte (en) ; Arbeitsgemeinschaft Schuldnerberatung der Verbände (en) ; Internacia Federacio de Societoj de Ruĝa Kruco kaj Ruĝa Krescento ; German Donation Council (en) ; Cooperation association for youth social work (en) ; Bundesarbeitsgemeinschaft der Freien Wohlfahrtspflege (en) ; laborgrupo pri infana kaj junula bonfarto ; Federacia reto por civita engaĝiĝo ; German Resuscitation Council (en) ; Müttergenesungswerk (en) vd
Lingvoj	germana lingvo
Filioj	Bavarian Red Cross (en) ; German Red Cross Mecklenburg–Western Pomerania (en) ; German Red Cross Hesse (en) ; German Red Cross Hamburg (en) ; German Red Cross Bremen (en) ; German Red Cross Lower Saxony (en) ; German Red Cross Thuringia (en) ; German Red Cross Schleswig-Holstein (en) ; German Red Cross Westphalia-Lippe (en) ; German Red Cross Brandenburg (en) ; Federation of the German Red Cross Nursing Associations (en) ; German Red Cross Baden-Wuerttemberg (en) ; German Red Cross Baden (en) ; German Red Cross Oldenburg (en) ; German Red Cross North Rhine (en) ; German Red Cross Sachsen-Anhalt (en) ; German Red Cross Saxony (en) ; German Red Cross Rhineland-Palatinate (en) ; German Red Cross Berlin (en) ; Württembergischer Sanitätsverein (en) (1921–1937); German Red Cross Landesstelle X (en) (1937–1945); German Red Cross Saarland (en) (1956–); Clementine von Wallmenich University of Applied Sciences (en) (2003–2008) vd
Premioj
	DZI Seal-of-Approval (en) ; vd
Retejo	Oficiala retejo
Jura formo	registrita asocio de Germanio
	v • d • r

Germana Ruĝa Kruco
Deutsches Rotes Kreuz
Lando	Germanio
Tipo	societo de humanitara helpo
Celo	nacia kriza, katastrofa, ambulanca kaj sango-banka servo
Fondiĝo	25-a de januaro 1921
prezidanto	Gerda Hasselfeldt
membro de	Internacia Federacio de Societoj de Ruĝa Kruco kaj Ruĝa Krescento
dungitoj	585
Sidejo	Berlino
Interretejo	https://www.drk.de/
	v • d • r

La Germana Ruĝa Kruco - germane Deutsches Rotes Kreuz [DOJĉes RO:tes Krojc] - estas societo de humanitara helpo en Germanio, kies celo estas provizi nacian krizan, katastrofan, ambulancan kaj sango-bankan servon. La societo membras en la Internacia Federacio de Societoj de Ruĝa Kruco kaj Ruĝa Krescento, internacie kunlaboras tie kun aliaj internaciaj societoj de humanitara helpo kaj precipe kun la aliaj naciaj asocioj de la federacio. Ĝia sidejo estas en Berlino, kaj kiel la nuntempa prezidanto funkcias Gerda Hasselfeldt.

Esperanto kaj la Ruĝa Kruco[redakti | redakti fonton]

La iniciatinto de aplikado de Esperanto ĉe la Ruĝa Kruco estis la propagandisto de Esperanto en la franca armeo, nome kapitano Georges Bayol. Antaŭ la 2-a Universala Kongreso li eldonis libreton pri utileco de Esperanto por flegado de diverslingvaj vunditoj, ankaŭ specialajn ŝlosilojn kun necesa frazaro por flega servo^[1]. Post tio Esperanto komencis penetri en la naciajn societojn de Ruĝa Kruco.

Ekzemple, dum la 4-a UK en Dresdeno dum somero 1908 por la unua fojo reprezentis sin la Internacia Komitato de la Ruĝa Kruco per Adolphe Moynier, kiu ĉeestis eksperimenton de ekzerca flegado de diverslingvaj vunditoj; ordonoj, demandoj k. a. estis farataj sole en Esperanto. Partoprenis 50 portilistoj kaj multaj militaj kuracistoj en la korto de la Saksa Ruĝa Kruco. La sama estis ripetata dum la 5-a UK de 1909 kaj dum la 7-a UK de 1911. En 1909 la administracio de la Germana Ruĝa Kruco en Königsberg proponis al sia subularo lerni Esperanton. En 1911 por ruĝkrucanoj estis aranĝitaj Esperanto-kursoj en Dresdeno.

Fine de la Unua Mondmilito la Ruĝa Kruco uzis la delegitan reton de UEA por retrovi homojn kaj kunvenigi gefamilianojn. Delegitoj tiucele skribis proksimume 180 000 leterojn.