Arata Isozaki
| Arata Isozaki | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 23-an de julio 1931 en Oita, Gubernio Oita,  Japanio
|
| Morto | 28-an de decembro 2022 (91-jaraĝa) en Naha, Gubernio Okinavo,  Japanio
|
| Lingvoj | japana |
| Ŝtataneco | Japanio |
| Alma mater | Universitato de Tokio • Oita Uenogaoka high school |
| Familio | |
| Edz(in)o | Miyawaki Aiko (en)  (1972–2014)
|
| Okupo | |
| Okupo | arkitekto universitata instruisto |
| Verkoj | Torino Palasport Olimpico Palau Sant Jordi Lake Sagami Country Club Ōita Prefectural Library |
| TTT | |
| Retejo | https://isozaki.co.jp/ |
Arata Isozaki (japane 磯崎 新, Isozaki Arata) (naskiĝis la 23-an de julio 1931, mortis la 28-an de decembro 2022) estis japana arkitekto, urba dezajnisto, kaj teoriulo[1] el Ōita. Li gajnis Reĝan Oran Medalon en 1986 kaj Pritzker-premion en 2019.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Ōita Prefektura Biblioteko, (1962–1966) Ōita, Japanio
- Kitakyushu Municipa Muzeo de Arto (1972–1974) en Fukuoka, Japanio
- Kitakyushu Centra Biblioteko (1973–1974) en Fukuoka, Japanio
- Muzeo de Moderna Arto, Gunma (1974) en Takasaki, Japanio
- Muzeo de Nuntempa Aro (MOCA), (1981–1986) Los-Anĝeleso, Kalifornio, Usono
- Palau Sant Jordi por la Somera Olimpiko 1992, (1983–1990) Barcelono, Hispanio
- Ochanomizu Square Building – Casals Hall, (1984–1987) Tokio, Japanio
- Palladium nightclub - interno (1985) en Novjorko, Usono
- Lake Sagami Country Clubhouse (1987–1989), Yamanishi, Japanio
- Arta Turo Mito, Mito, (1986–1990) Ibaraki, Japanio
- Team Disney Orlando, (1987–1990) Florido, Usono
- Bond Universitato, (1987–1989) Gold Coast, Aŭstralio
- KitaKyushu International Conference Center (1987–1990) Fukuoka, Japanio
- Palafolls Sports Complex Pavilion, (1987–1996) Barcelono, Hispanio
- Muzeo de Japana Arto kaj Tekniko ''Manggha'', (1990–1994) Krakovo, Pollando
- Nagi Muzeo de Nuntempa Arto, (1991–1994) Okajama, Japanio
- Kyoto Koncerta Halo, (1991–1995) Kioto, Japanio
- Nara Centennial Halo , (1992–1998) Nara, Japanio
- Domus: La Casa del Hombre, (1993–1995) Korunjo, Hispanio
- Shizuoka Performing Arts Center (SPAC), (1993–1998) Ŝizuoka, Japanio
- COSI Columbus, (1994–1999) Columbus (Ohio), Usono
- Shenzhen Kultura Centro, (1998–2007) Ŝenĵeno, Ĉinio
- Nova enirejo de CaixaForum Barcelona building, (1999–2002) Barcelono, Hispanio
- Isozaki Atea, (1999–2009) Bilbao, Hispanio
- Torino Palasport Olimpico, (2000–2006) Torino, Italio
- Muzeo de Central Academy of Fine Arts en Pekino, (2003–2008) Ĉinio
- Koncerta Halo de Tesaloniko, (2003–) Tesaloniko, Grekio, 2010
- Himalaja Centro, (2003–) Ŝanhajo, Ĉinio
- Pavilono de Japana Armeo en Dua Mondmilito, Jianchuan Museum Cluster, (2004–2015) Ĉengduo, Ĉinio
- Diamond Island, (2006–) Ho-Ĉi-Min-urbo, Vjetnamio (finita en 2012)
- Coliseum da Coruña, Korunjo, Galegio, Hispanio, 1991
- Weill Cornell Medical College en Kataro, Education City, apud Doho, Kataro
- Qatar National Convention Centre, malfermita en 2011, Kataro
- New Town Library (2012) en Maranello, Italio (Arata Isozaki kaj Andrea Maffei)
- D38 Office (2012) en Barcelono, Hispanio
- Allianz Tower (2015), en Milano, Italio (Arata Isozaki kaj Andrea Maffei)
- Harbin Koncerta Halo (2015), en Harbino, Ĉinio
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Qin, Amy. The man who fused east and west: Arata Isozaki wins Pritzker Prize in architecture. Independent (9 marto 2019). Alirita 26 junio 2019.