Nándor Láng

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Nándor Láng
Persona informo
Naskiĝo 3-an de januaro 1871 (1871-01-03)
en Deliblato
Morto 17-an de marto 1952 (1952-03-17) (81-jaraĝa)
en Budapeŝto
Tombo Tombejo Farkasrét
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Okupo
Okupo arkeologo
klasika filologo
vdr

Nándor LÁNG, laŭ hungarlingve kutima nomordo Láng Nándor estis hungara arkeologo, arthistoriisto, filologo, profesoro, instruisto, membro ordinara de Hungara Scienca Akademio (1936).

Nándor Láng [1] naskiĝis la 3-an de januaro 1871 en Hungara reĝlando en Deliblát (nuntempa Deliblato en Serbio). Li mortis la 17-an de marto 1952 en Budapeŝto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Nándor Láng frekventis universitaton en Budapeŝto inter 1888-1894. Li ekinstruis en gimnazio jam en 1893, krome li studvojaĝis al Parizo. En 1908 li habilitis en universitato en Budapeŝto. Li instruis en universitato kiel katedrestro de Debrecen inter 1914-1932, krome li estis 2 jarojn ankaŭ rektoro. Li kelkfoje studvojaĝis al Italio, Grekio, Turkio. Li okupiĝis precipe pri Aquincum, Panonio. Li pensiuliĝis en 1932. Li ricevis memormedalon en 1942.

Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]

  • Analecta ad latinitatis Hungarorum dictionarium (1892)
  • A görög művészet története (Historio de la grka arto) (1905)
  • A Dolichenus-kultusz emlékei (1923)
  • A savariai Dolichenus-csoportozat (1944)

Fontoj[redakti | redakti fonton]