Kalendaro de sanktuloj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Manuskripto el la Mezepoko de Finna deveno, ĉirkaŭ 1340–1360, uzita en la Dominikana monaĥejo de Turku.

La kalendaro de sanktuloj estas kalendaro, nome tradicia kristana metodo organizi liturgian jaron asocianta ĉiun tagon al kun unu aŭ pliaj sanktuloj kaj referencanta al la tago kiel festotago aŭ simple festo de la koncerna sanktulo. La vorto "festo" en tiu kunteksto ne signifas "grandan manĝon, tipe celebratan", sed anstataŭe "ĉiujaran religian celebron, tagon dediĉitan al partikulara sanktulo".[1]

La sistemo venas el la frua kristana kutimo rememori ĉiun martiron ĉiujare en la dato de ties morto, aŭ nasko en la ĉielo, dato referencata en Latino kiel dies natalis ('naskotago') de la martiro. En la Ortodoksa Kristana Eklezio, kalendaro de sanktuloj estas nomata Menologio.[2] "Menologio" povas signifi ankaŭ serion de ikonoj en kiuj sanktuloj estas priskribitaj laŭ la ordo de la festodatoj, ofte farita en du paneloj.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. feast – definition of feast in English from the Oxford dictionary. oxforddictionaries.com. Arkivita el la originalo je 2018-12-25. Alirita 2019-09-27.
  2. Relics and Reliquaries – Treasures of Heaven. columbia.edu. Arkivita el la originalo je 2016-06-20. Alirita 2019-09-27.