Géza Nagy (ekleziverkisto)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Géza Nagy
Persona informo
Naskiĝo 21-an de majo 1887 (1887-05-21)
en Cuci
Morto 5-an de aprilo 1971 (1971-04-05) (83-jaraĝa)
en Kluĵo
Tombo Tombejo Házsongárd
Familio
Frat(in)o Endre Nagy
Infanoj Béla Abody NagyGéza NagyIstván Nagy (pastro)
Okupo
Okupo akademiulo
kalvinana pastro
vdr

NAGY Géza (nadj) estis hungara ekleziverkisto, historiisto, redaktoro naskita en Kutyfalva la 21-an de majo 1887 kaj mortinta en Kluĵo la 5-an de aprilo 1971. Li estis la patro de Géza Nagy, István Nagy, Béla Abodi Nagy, frato de Endre Nagy.

Kariero[redakti | redakti fonton]

Nagy Géza diplomiĝis en la Reformita Teologio de Koloĵvaro (1906), dume li studis ankaŭ filozofion. Li studis ankaŭ en Berlino kaj Bazelo (1908-10). Li estis profesoro de la eklezihistorio de la Reformita Teologio de Kluĵo (1929-48) ĝis sia devigpensiigo.

Volumoj[redakti | redakti fonton]

  • A kereszténység jövője (Székelyudvarhely 1922);
  • Kálvinista jellemképek (Kv. 1930);
  • Egyháztörténeti adattár (Kv. 1933);
  • Akik kősziklára építettek (Kv. 1937);
  • Az Ige hódító útja (Kv. 1939);
  • Fejezetek a magyar református egyház 17. századi történetéből (Bp. 1985);
  • A kolozsvári Református Theologiai Fakultás története (Kv. 1995).
  • Ein Pionier der Kirchenunion im ungarischen Protestantizmus (Basel 1935).

Fontoj[redakti | redakti fonton]