Adolf Friedrich Johann BUTENANDT (Germanlingva prononco: [ˈaːdɔlf ˈbuːtənant]; 24a de Marto 1903 – 18a de Januaro 1995) estis germana biokemiisto.[1] Oni atribuis al li la Nobel-premion pri kemio en 1939 pro lia "laboro pri seksaj hormonoj." Li dekomence malakceptis la premion kongrue kun la politiko de Nazia Germanio, sed akceptis ĝin en 1949 post la Dua Mondmilito.[2][3][4][5] Li estis Prezidanto de la Max-Planck-Societo el 1960 ĝis 1972. Li estis ankaŭ la unua, en 1959, kiu malkovris la strukturon de la seksa feromono de silkovermoj kion li nomis bombikol.
↑Szöllösi-Janze, Margit (2001). Science in the Third Reich (German Historical Perspectives). Oxford, UK: Berg Publishers. ISBN 1-85973-421-9.
↑Szöllösi-Janze, Margit. (2001) Science in the Third Reich (German Historical Perspectives). Oxford, UK: Berg Publishers. ISBN 1-85973-421-9.
↑ (1998) “Adolf Friedrich Johann Butenandt. 24 March 1903-18 January 1995”, Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society44, p. 79–92. doi:10.1098/rsbm.1998.0006.
↑ (1995) “Adolf Butenandt (1903–1995)”, Nature373 (6516), p. 660. doi:10.1038/373660b0.
↑Jaenicke, L. (1995). “Adolf Butenandt: 24. 3. 1903 - 18. 1. 1995”, Chemie in unserer Zeit29 (3), p. 163–165. doi:10.1002/ciuz.19950290313.
Angelika Ebbinghaus, Karl-Heinz Roth (2002). “Von der Rockefeller Foundation zur Kaiser-Wilhelm/Max-Planck-Gesellschaft: Adolf Butenandt als Biochemiker und Wissenschaftspolitiker des 20. Jahrhunderts”, Zeitschrift für Geschichtswissenschaft50 (5), p. 389–418.
Schieder, Wolfgang. (2004) Adolf Butenandt und die Kaiser-Wilhelm-Gesellschaft - Wissenschaft, Industrie und Politik im "Dritten Reich". Göttingen: Wallstein-Verlag, p. 450. ISBN 3-89244-752-7.