Géza Szőcs

Honorigoj
Honorigoj	(2015) Kossuth-premio; (2013) Laureate of the Hungarian Republic (en) ; (2008) Romanian Writers' Union Awards (en) ; (2004) Prize of the Society of Writers (en) ; (1993) Gábor Bethlen Award (en) ; (1993) Attila József Award (en) ; (1992) Premio Tibor Déry; (1986) Robert Graves Prize (en) ; vd

Postenoj
Postenoj	Subministro (2010–2012); Special Guest of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe (en) (1991–1993); senatano de Rumanio (1990–1992) vd

**Géza Szőcs**
Géza Szőcs
Persona informo
	Szőcs Géza
Naskiĝo	21-an de aŭgusto 1953; en Târgu Mureș
Morto	5-an de novembro 2020 (67-jaraĝa); en Budapeŝto
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	COVID-19 vd
Lingvoj	hungara • rumana • germana vd
Ŝtataneco	Hungario ; Rumanio vd
Alma mater	Universitatea Babeș-Bolyai (–1978) vd
Partio	Romániai Magyar Demokrata Szövetség vd
Familio
Patro	István Szőcs vd
Patrino	Ráchel Szőcs vd
Infanoj	Petra Szőcs vd
Profesio
Okupo	poeto ; politikisto ; ĵurnalisto ; verkisto vd
Laborkampo	Politiko, ĵurnalismo, hungara literaturo kaj Hungarian poetry (en) vd
Postenoj
Postenoj	Subministro (2010–2012); Special Guest of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe (en) (1991–1993); senatano de Rumanio (1990–1992) vd
Honorigoj
Honorigoj	(2015) Kossuth-premio; (2013) Laureate of the Hungarian Republic (en) ; (2008) Romanian Writers' Union Awards (en) ; (2004) Prize of the Society of Writers (en) ; (1993) Gábor Bethlen Award (en) ; (1993) Attila József Award (en) ; (1992) Premio Tibor Déry; (1986) Robert Graves Prize (en) ; vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

SZŐCS Géza (soe:ĉ) estis hungara poeto, politikisto naskita en Târgu Mureş la 21-an de aŭgusto 1953, li mortis la 5-an de novembro 2020 en Budapeŝto. Li estas filo de poetino, tradukistino Ráchel Szőcs kaj de verkisto István Szőcs.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Géza Szőcs finis la fakon de hungara kaj rusa lingvoj en Universitato Babeş-Bolyai. Inter 1974 kaj 1977 li redaktis la studentgazeton Echinox. Inter 1976 kaj 1981 li estis kunlaboranto de la ĵurnalo Igazság. En 1979-80 laŭ propono de András Sütő unu jaron li estis Herder-stipendiulo en Vieno. En 1981-82 kun Károly Antal Tóth kaj Attila Ara-Kovács li redaktis la samizdato-eldonaĵon Ellenpontok. Pro tio li estis plurfoje arestita. En 1985-86 li estis esploristo de la Instituto pri Literaturhistorio kaj Lingvistiko en Kluĵo. En 1986 li loksidiĝis en Svislando, kaj inter 1986-89 li estis ĵurnalisto en Ĝenevo. En 1989-90 li estis oficgvidanto de Radio Libera Eŭropo de Budapeŝto. Ekde 1989 li estis kunlaboranto de la revuo Magyar Napló. Post 1990 li relokiĝis Kluĵon. En 1990-91 li estis ĉefsekretario de Romániai Magyar Demokrata Szövetség kaj inter 1991-93 li estis ĝia politika vicprezidanto. En 1990-92 li estis senatano en la rumana parlamento, poste inter 1996-98 ano de la prezidantaro de la Magyar Polgári Együttműködés Egyesülete.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Te mentél át a vizen?. Bukarest, Kriterion, 1973.
Kilátótorony és környéke. Bukarest, Kriterion, 1977
Párbaj, avagy a huszonharmadik hóhullás. Kolozsvár, Dacia, 1979.
A szélnek eresztett bábu. Budapest, Magvető Könyvkiadó, 1986
Az uniformis látogatása. New York, Hungarian Human Rights Foundation, 1987
Kitömött utcák, hegedűk. Köln-Budapest, Literarische Briefe/Irodalmi levelek, 1988
A sirálybőr cipő. Budapest, Magvető, 1989
Históriák a küszöb alól. Budapest, Szépirodalmi Kiadó, 1990
A vendégszerető avagy Szindbád Marienbadban. Budapest, Szépirodalmi Könyvkiadó, 1992
A kisbereki böszörmények. Kolozsvár, Erdélyi Híradó, 1995.
Ki cserélte el a népet?. Kolozsvár, Erdélyi Híradó, 1996.
Passió, Budapest: Magvető Könyvkiadó, 1999
Drámák, hangjátékok. Budapest, Kortárs kiadó, 2002
A magyar ember és a zombi, Budapest, Kortárs Kiadó 2003. ISBN 9639297828
Liberté 1956 Budapest, aDunánál 2006. ISBN 973-7648-07-2
Limpopo, Budapest, Magvető 2007. ISBN 963-1425-54-3