Ludoviko Mimoo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Luis Mimo Espinalt)
Lluís Mimó Epinalt
(Ludoviko Mimoo)

Esperantologo, gramatikisto, tradukisto, vortaristo, iniciatinto de la Analiza Skolo
Persona informo
Aliaj nomoj Ludoviko Mimoo
Naskiĝo 1913
en Sabadell
Morto 1986
en Sabadell
Lingvoj Esperantokatalunahispana
Loĝloko Sabadell
Nacieco hispano (kataluno)
Ŝtataneco Hispanio
Okupo
Okupo esperantisto
Esperanto
Verkis en Esperanto Perfekteco de la Esperantaj Verboj; Decidaj Argumentoj. Postparolo kaj studo pri la participoj, komplementaj al la verko Perfekteco de la Esperantaj Verboj; Kompleta lernolibro de regula Esperanto;
vdr

Lluís MIMÓ EPINALT (esperantigita kiel Ludoviko Mimoo) naskiĝis 1913, mortis 1-an de majo 1986 en Sabadell, estis kataluna esperantologo, tradukisto, gramatikisto kaj vortaristo.

Mimoo estas konata en Esperantujo precipe kiel iniciatinto de la t.n. Analiza Skolo. Liajn ideojn pri "Fundamentkonforma Esperanto" oni povas ĉerpi el liaj eldonaĵoj pri gramatikaj demandoj kaj liaj respondoj. Liajn rezultojn transprenis kaj evoluigis Rikardo Ŝulco.

Li krome tradukis diversajn poemojn kaj du verkojn de aŭtoroj el la kataluna renesanco je la komenco de la 19-a jarcento. Li estis kunlaboranto por la hispana parto de la Internacia Komerca-Ekonomika Vortaro en naŭ lingvoj, kiun redaktis Feiko Munniksma (1974). Lia vortaro hispana-Esperanto restis nepublikigita.

Verkoj (elektaĵo)[redakti | redakti fonton]

Tradukoj (elektaĵo)[redakti | redakti fonton]

Tamen Civilizitaj - Neĝobulo, 1975

Recenzoj[redakti | redakti fonton]

Pri Du Komedioj

Citaĵo
 Jen du titoloj ekvivalentaj al la originalaj "Civilezats tanmateix" (Sin embargo civilizados) kaj "Bola de Neu" (Bola de nieve).

La unua komedio: "Tamen Civilizitaj", temas pri getriopo, kiu devis fronti urĝajn: problemojn, eĉ seksrilatajn, en la izoliteco de Oceania insulo, kiun ili ekloĝis post subakvigo de ŝipo. La dua, "Neĝobulo", estas tre aktuala satiro pri la modernaj "ismoj" en pentrarto kaj pri la bumeranga efiko de la propagando. La tradukinto celis pruvi, ke Esperanto estas uzebla kaj uzenda tute regule, konforme al la tezoj kaj reguloj prezentitaj en lia antaŭa verko "Kompleta Lernolibro de Regula Esperanto", kaj certe el tio rezultis klara kaj simpla stilo, kiun oni povas konsideri modela. Altiras la atenton la vortoj: "sciemo" (curiosidad), "okazajo" (efemérides), "ĝisveno" (llegada), "intersekvaj (sucesivas), "sedo" (objeción) kaj "kunpartumi" (compartir). Fine estas menciinde, ke onin ĝenos malmultaj preseraroj. Krom la jam indikataj en la libro. Mi nur notis "anamiĝi" por "enamiĝi" kaj "per" anstataŭ "por", respektive sur paĝoj 83 kaj 89, kiuj preseraroj enŝoviĝis en la tekston, malgraŭ la sperta mano de la presisto, nia samideano Moreno Medrano, esperantista veterano de Barcelono.

Resume, verko lingve eksterordinare altnivela kun enhavo tre sprita kaj plaĉa. V. Hernández Llusera. Boletín n214 (mar 1976) 

Bildaro[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]