Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj
(Alidirektita el INALCO)
Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj | ||
---|---|---|
universitato • grand établissement • eldonejo de malfermita aliro | ||
Informoj | ||
fondodato | 1669 | |
fondinto(j) | Jean-Baptiste Colbert • Joseph Lakanal vd | |
Situo | ||
Geografia situo | 48° 49′ 39″ N, 2° 22′ 35″ O (mapo)48.827392.37634Koordinatoj: 48° 49′ 39″ N, 2° 22′ 35″ O (mapo) | |
lando | Francio | |
urbo | Parizo | |
Estraro | ||
ĉefestro(j) | Jean-François Huchet • René Sieffert • Henri de La Bastide • François de Labriolle • André Bourgey • Gilles Delouche • Jacques Legrand • Manuelle Franck vd | |
Nombroj | ||
nombro de studentoj | 8 082 vd (stato: 2007) | |
retejo | [<span%20class="official%20website">[1] Oficiala retejo] | |
Listoj | ||
membro de | ||
• Renater • Sorbonne Paris Cité • Sorbonne Paris Cité University (group) • European University for Well-Being • Asocio Universitata de Franclingvio vd | ||
filioj | ||
• Mondes Iranien et Indien • Languages and Cultures of Sub-Saharan Africa • Center for South Asian Studies • Centre de Recherches Linguistiques sur l'Asie Orientale • Center for Southeast Asian Studies • TULDM • Presses de l'Inalco • PLIDAM vd | ||
jura formo | public scientific, cultural or professional establishment vd | |
| ||
'Nacia instituto pri orientaj lingvoj kaj civilizacioj (france Institut national des langues et civilisations orientales aŭ INALCO, antaŭe konata neformale Langues'O (IPA: [lɑ̃ɡz‿o]), mallongigo de Langues orientales) estas franca faka universitato pri supera lernado, kiu instruas la lingvojn kaj la civilizaciojn el ĉie krom el Okcidenta Eŭropo.
Ĝia sidejo estas en Parizo, en la 13-a arondismento. En la sama konstruaĵo troviĝas la Universitata biblioteko pri lingvoj kaj civilizacioj (Bibliothèque universitaire des langues et civilisations, BULAC).
Historio[redakti | redakti fonton]
- 1669 Jean-Baptiste Colbert fondas la École des jeunes de langues lingvolernejo
- 1795 Estas fondita la École spéciale des langues orientales (Speciala Lernejo por Orientaj Lingvoj)
- 1873 La du lernejoj kunfandiĝas
- 1914 La lernejo estas renomita École nationale des langues orientales vivantes (ENLOV)
- 1971 La lernejo estas renomita Institut national des langues et civilisations orientales aŭ Inalco (Nacia Instituto pri Orientaj Lingvoj kaj Civilizoj)
- 1982 Études Océan Indien (Indian Ocean Studies) revuo komencas eldonadon; ISSN 0246-0092
- 1985 Inalco estas agnoskita kiel granda établissement
- 2010 Inalco iĝas fondmembro de Sorbonne Paris Cité
- 2011 Inalco centraligas ĉiujn siajn instruitajn kursojn sub unu tegmento ĉe 65 rue des Grands Moulins en Parizo
Organizo[redakti | redakti fonton]
Departementaro[redakti | redakti fonton]
- Departemento Afriko
- Departemento Suda Azio
- Departemento Sud-Orienta Azio/Supra Azio/Pacifika Oceano
- Departemento Ĉinio
- Departemento pri arabaj lernadoj
- Departemento Eŭrazio
- Departemento Meza kaj Orienta Eŭropo
- Departemento Japanio
- Departemento pri hebreaj lernadoj
- Departemento Rusio
- Departemento Lingvoj de Ameriko
Instruataj lingvoj[redakti | redakti fonton]
- Ajmara
- Albana
- Amhara
- Araba
- Magreba araba
- Orienta araba
- Egipta araba
- Siria-libana-palestina araba
- Aramea
- Armena
- Azerbajĝana
- Belorusa
- Bengala
- Berbera
- Birma
- Bislama
- Bosnia-kroata-serba
- Bulgara
- Cebua
- Cigana
- Ĉama
- Ĉeĥa
- Ĉina
- Estona
- Filipina
- Finna
- Fula
- Greka
- Gvarania
- Haŭsa
- Hebrea
- Hindia
- Hungara
- Ilokana
- Indonezia-malaja
- Inuktituta
- Japana
- Joruba
- Judaraba
- Judhispana
- Kantona
- Kartvela
- Kazaĥa
- Keĉua
- Kirgiza
- Kmera
- Komora
- Korea
- Kurda
- Latva
- Laŭa
- Litova
- Majaa
- Makedona
- Malagasa
- Malta
- Mandinka
- Mona
- Mongola
- Navatla
- Nepala
- Oseta
- Otomana
- Paŝtoa
- Persa
- Pola
- Rumana
- Rusa
- Sanskrito
- Siama
- Sinhala
- Slovaka
- Slovena
- Soninka
- Soraba
- Sureta
- Svahila
- Tamila
- Tatara de Kazan
- Telugua
- Tibeta
- Tigraja
- Turka
- Ukraina
- Urduo
- Uzbeka
- Vjetnama
- Volofa
- Jida
Elektitaj famaj studentoj[redakti | redakti fonton]
- Georges Kersaudy, esperantisto kaj eksstudento ĉe INALCO
- Patrick Poivre d'Arvor, ĵurnalisto
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- MGIMO, Moskva ŝtata instituto de internaciaj rilatoj